در این لحظه شما باید قادر باشید که بیشتر وظایف روزمره که برای آنها از گیت استفاده خواهید کرد را انجام دهید. با این حال، به منظور انجام هرگونه مشارکت در گیت، لازم است که یک مخزن گیت ریموت داشته باشید. با اینکه شما از لحاظ فنی می‌توانید تغییرات را از مخزن‌های افراد پوش و پول کنید، انجام چنین کاری توصیه نمی‌شود چرا که اگر مراقب نباشید به سادگی می‌توانید چیزی که روی آن کار می‌کنند را به هم بریزید. علاوه‌بر این شما می‌خواهید مشارکت کننده‌های شما توانایی دسترسی به مخزن را، حتی اگر کامپیوتر شما خاموش باشد داشته باشند — داشتن مخزنی مشترک و قابل اعتماد‌تر اغلب مفید است. بنابراین، روش ارجح برای مشارکت و همکاری با شخصی، راه‌اندازی یک مخزن واسط است که هر دوی شما به آن دسترسی دارید و به آن پوش و از آن پول می‌کنید.
راه‌اندازی یک سرور گیت بسیار راحت و سر راست است. اول پروتکل‌هایی که می‌خواهید سرور شما از آنها پشتیبانی کند را انتخاب می‌کنید. قسمت اول از این فصل درباره پروتکل‌های در دسترس و مزایا و معایب هر کدام خواهد گفت. قسمت‌های بعدی راه‌اندازی‌ها و تنظیمات معمولی با استفاده از آن پروتکل‌ها و چگونگی اجرای سرور گیت به وسیلهٔ آنها شرح داده خواهد شد. در آخر، اگر مشکلی با میزبانی کدهایتان در سرور شخص دیگری ندارید و نمی‌خواهید در دردسر تنظیم و راه‌اندازی سرور گیت شخصی خود بیوفتید، ما درباره چند گزینه میزبانی خواهیم گفت.
اگر علاقه‌ای به راه‌اندازی سرور خودتان ندارید، می‌توانید مستقیماً به قسمت آخر این فصل بروید تا چند گزینه برای راه‌اندازی یک حساب میزبانی شده ببینید و بعد از آن به فصل بعد بروید که در آن دربارهٔ سیر تا پیاز کار در یک محیط کنترل سورس توزیع شده بحث می‌کنیم.
یک مخزن ریموت به طور کلی یک مخزن بِر (Bare) است — مخزن گیتی که هیچ پوشه کاری ندارد.
به این دلیل که مخزن فقط به عنوان یک نقطه مشارکت استفاده می‌شود، هیچ دلیلی برای چک‌اوت داشتن یک اسنپ‌شات بر روی دیسک وجود ندارد؛ فقط داده‌های گیت است.
به بیان ساده، یک مخزن بِر محتوای پوشه .git پروژه شما است و نه چیز دیگری.
شما چندین گزینه برای راه‌اندازی و به کار انداختن یک مخزن ریموت گیت دارید تا با دیگران همکاری کنید یا کارتان را به اشتراک بگذارید.
راه‌اندازی سرور شخصی خودتان دسترسی‌ها و کنترل‌های زیادی به شما می‌دهد و به شما اجازه می‌دهد تا سرور را در فایروال خودتان اجرا کنید، امامعمولاً راه‌اندازی و نگه‌داری چنین سروری نیازمند سهم زیادی از وقت شماست. اگر داده‌های خود را بر روی یک سرور میزبانی شده قرار دهید، راه‌اندازی و نگه‌داری آن آسان خواهد بود؛ با این حال شما باید قادر باشید تا کد خود را بر روی سرورهای شخص دیگری نگه‌داری کنید و بعضی از سازمان‌ها این اجازه را نمی‌دهند.
تعیین این که چه راه‌حل یا ترکیبی از راه‌حل‌ها مناسب شما و سازمان شما است باید نسبتاً ساده باشد.