คุณคิดว่าคุณอยากจะโทรหาเธอขึ้นมา แต่พอจะโทรจริง ๆ คุณกลับหา เบอร์โทรศัพท์ ของเธอในเครื่องของคุณไม่เจอ สงสัยคุณคงจะลบมันไปนานแล้ว แต่เพราะคิดไว้ ว่าจะโทรคุณเลยค้นดูในสมุดบันทึกเก่า ๆ สักพักก็พบ แล้วคุณก็โทรหาเธอ
กริ๊ง...กริ๊ง...กริ๊ง... "สวัสดีค่ะ เพ็ญนภารับสายค่ะ" เสียงปลายสายตอบรับโทรศัพท์ "สวัสดีครับเพ็ญ นี่ผมกฤษนะ เป็นไงบ้าง" คุณทักทาย "ว่าไงกฤษ เราสบายดี คิดยังไงถึงได้โทรมาล่ะเนี่ย ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี เป็นไงบ้าง" เธอถามกลับ "เราสบายดี พอดีเราฟังเพลงเก่าแล้วคิดถึงเลยโทรมาหา แฟนเธอคงไม่ว่ามั้ง" คุณออกตัว คุณรู้ดีว่าเธอแต่งงานไปหลายปีแล้ว ลูกกำลังน่ารัก "ฮะ ฮะ ฮะ คงไม่ว่าหรอกมั้ง พี่อู๋กำลังเล่นกับลูกอยู่ที่หน้าทีวีนี่แหละ ตอนนี้เธอทำอะไรอยู่ล่ะ" เธอถาม "เป็นนักสืบ! มีอะไรให้รับใช้ไหมล่ะ" ผมตอบ "จริงหรือ พอดีเลย เรามีเรื่องกำลังกลุ้มใจอยู่พอดี" เสียงเธอเป็นงานเป็นการมากขึ้น "เรื่องอะไร บอกเราได้ สำนักงานนักสืบกฤษยินดีรับใช้ทุกประเด็น" "เรื่องที่สวน เรากำลังสงสัยว่ามีคนกำลังกลั่นแกล้งสวนของเรา" ในช่วงสิบปีที่ ไม่ได้เจอกันคุณพอรู้มาก่อนอยู่แล้วว่าเธอไปทำสวนกับพี่อู๋สามีของเธอ "แต่ว่าเรื่องมันอธิบายยาก ถ้าจะรับงานนี้เราคงต้องขอให้เธอมาฟังรายละเอียด ที่ระยองนี่แล้วล่ะ" "สงสัยฟ้าจะลิขิตให้รับงานนี้แล้วล่ะ" คุณตอบเธอและนัดวันที่จะไปฟังรายละเอียด งานในสัปดาห์หน้า
คุณจะ: ไปตามนัด